الصائم فى عباده الله و ان كان نائما على فراشه ما لم يغتب مسلما.
(روزهدار در عبادت خداست اگر چه در بسترش خواب باشد در صورتى كه از مسلمانى غيبت نكند.)
بحارالانوار، ج 96، ص 247-246
نوم الصائم عباده و نفسه تسبيح.
(خواب روزهدار عبادت، و نفسش تسبيح خداست.)
بحارالانوار، ج 96، ص 252-251
عليك بالصوم، فانه زكاه البدن، و جنه لاهله.
(بر تو باد به روزه، كه اين واجب الهى زكات بدن، و براى اهلش مانع از عذاب الهى است.)
بحارالانوار، ج 96، ص 252-251
الصوم لى و انا اجزى به.
(روزه براى من است و من جزاى آن هستم (يا من به آن جزا مىدهم، زيرا احدى جز من توان حساب كردن بهرهى آن را ندارد.)
بحارالانوار، ج 96، ص 253