خدايا تو آنى كه در ملاقات گناهكاران با حلم و بردبارى عمل كردى و مهلت دادى كسى را كه بر خود ستم كرده است و به عصيان و بزهكارى گذرانيده است تو مهلت مىدهى آنها را به واسطهى بردبارى خود تا شايد توبه كنند. تاخير كردى در عقوبت معاصى تا شايد بازگشت نمايد و به طاعت بشتابد و توبهكند زيرا هلاك شونده ايشان برخلاف رضاى تو هلاك نشود و به نعمت تو شقى آنان شقى نگردد. مگر آن كه روزگارى دراز حجت خود بر ايشان تمام كنى و آياتى روشن يكى پس از ديگرى از راه عطا و لطف به ايشان بنمائى
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.