الها با آنكه معصيت تو را كرده با حلم رفتار كردهاى و با آنكه بر نفس خويش ظلم كرده مهلتش دادهاى پروردگارا بدانها مهلت مىدهى تا انابه كنند و در مواخذه آنها شتاب نمىفرمايى تا رو به توبه آورند تا بر خلاف رضاى تو هلاك نشوند و به فضل تو گرفتار شقاوت نگردند مگر اينكه عذر زياد و حجت پى در پى آنها تمام شود و اين بزرگواريها از عفو توست اى بزرگوار و سودى از مهربانى توست اى صاحب حلم و بردبارى!
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.