به عصيانگران بودهاى بردبار
چو مهلت دهى بر ستمكار زار
بدو مىدهى مهلت بازگشت
كند توبه، و آنگاه سازى گذشت
نخواهى كه گردند آنان هلاك
به بدبختى افتند تن در مغاك
بهانه كنى قطع و حجت تمام
بود اين همه بخششت لطف عام
كريمى و بر بندگان بردبار
در، از عفو بگشودهاى هر كنار
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.