با كسى كه عصيان ورزيده با حلم و بردبارى برخورد نمودهاى، و به كسى كه در مورد خودش قصد ستم كرده مهلتش دادهاى، با مداراى خود به ايشان مهلت مىدهى تا شايد باز گردند، و در مؤاخذه و كيفر ايشان شتاب نمىكنى تا شايد توبه كنند تا آن كسى كه مستوجب هلاك شده بر خلاف رضاى تو هلاك نگردد، و كسى كه به خاطر سوء استفاده از نعمتت سزاوار شقاوت و بدبختى شده بدبخت نشود مگر پس از آن كه راه هر بهانهاى بر او كاملا بسته گردد، و حجت از هر جهت بر او تمام گردد، (و اين اتمام حجت و مهلت) از روى كرم و بخششى است از عفو و گذشت تو اى بخشنده بزرگ، و منفعتى است از عطوفت تو اى خداى حليم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.