هر بزرگى در پيشگاهت خرد بود و هر شريفى در برابر شرافتت بى مقدار باشد. خداى من، آنان كه روى به غير تو نهادند نوميد شدند و آنان كه از جز تو طلب كردند زيان ديدند، آنان كه بر درگه غير نشستند خوار گشتند، و آنان كه از غير گنج احسان تو خواستند به ورطه بىنوايى افتادند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.