فراز 20 از دعای 46 ( عدالت در مجازات الهی )

چه زود عصيان ورزند و مستحق عذاب شوند، و عقاب و عذاب تو بر آنها دور و دراز است به مهلتى كه به آنها مى‌دهى و به مدارائى كه با آنها مى‌كنى، اما چه عاقبت دور و خطرناكى دارد و چه مشكل است كه از محنت عذاب بيرون روند، اين حكم و عذاب درباره اشقيا، عدل است. تو در مقدرات بندگانت جور نمى‌كنى و در فرامين خود انصاف را از دست نمى‌دهى‌

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.