غفور و غفارا، بىگمان كه تو دلائل خويش عيان ساختهاى، و بيم از عذاب اعلام فرمودهاى، و در تشويق و ترغيب، راه لطف و مهربانى در پيش گرفتهاى. براى ما مثالها آوردهاى و داستانها بيان داشتهاى، و مهلت و فرصت را طولانى كردهاى و كيفر را به تاخير انداختهاى. حال آنكه، تو بر شتاب عذاب قادرى، اما چنان نكنى و البته كه تو در هر كار نيرومند و توانائى.