فراز 104 از دعای 47 ( لغزش و رسوایی )

و مرا مانند كسى كه از نظر التفات و توجه تو افتاده و همچون كسى كه مهر خذلان و بدبختى از جانب تو بر او خورده، دور ميانداز بلكه دستم را بگير تا نجات يابم از فروافتادن اهل ترديد و هراس گمراهان و لغزش مغروران و فريب خوردگان و از ورطه‌ى هلاك شدگان.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.