و مرا هنگامى كه به حضرتت نيازمندم، وامگذار، و به سزاى آنچه به حضورت فرستادهام هلاكم مگردان، و با من بر آنگونه كه با دشمنانت برخورد مىنمايى، برخورد منما، چرا كه من منقاد و تسليم توام، مىدانم كه حجت تو را است، و تو، به تفضل، لايقتر، و عادتت به احسان، بيشتر، و درخور تقوا، و شايستهاى كه بيامرزى، و (مىدانم كه) اگر ببخشى سزاوارترى تا عقوبت نمايى، و به پردهپوشى، از پردهدرى نزديكترى،