فارسی
جمعه 02 آذر 1403 - الجمعة 19 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه



فراز 117 از دعای 47 ( زندگی پاکیزه )

فَأَحْيِنِي حَيَاةً طَيِّبَةً تَنْتَظِمُ بِمَا أُرِيدُ ، وَ تَبْلُغُ مَا أُحِبُّ مِنْ حَيْثُ لَا آتِي مَا تَكْرَهُ ، وَ لَا أَرْتَكِبُ مَا نَهَيْتَ عَنْهُ ، وَ أَمِتْنِي مَيتَةَ مَنْ يَسْعَى نُورُهُ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ .
پس (اكنون كه اينگونه مهربانى) مرا زنده‌دار به زندگى پاكيزه‌اى (زندگى با روزى حلال) كه به آنچه مى‌خواهم پيوسته شود، و به آنچه دوست دارم پايان يابد، در صورتى كه آنچه را نمى‌پسندى بجا نياورم، و آنچه را نهى كرده‌اى مرتكب نشوم، و بميران مردن كسى كه نور و روشنائيش (راهنمايش به بهشت) در پيش رويش و از سمت راستش مى‌رود (حضرت باقر- عليه‌السلام- فرموده: روز رستاخيز براى هر كه نور «راهنماى به بهشت» باشد «از عذاب و سختيهاى آن روز» رهائى مى‌يابد، و براى هر مومنى نورى است)

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.


انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^