فراز 117 از دعای 47 ( زندگی پاکیزه )

پس (اى خداى من!) مرا به زيستن خوش، زنده گردان تا خواسته‌هايم سامان گيرد، و به آنچه كه دوست دارم، پايان يابد، آن سان كه ناخوشايند تو عمل نكنم، و آنچه را كه ناپسند مى‌دانى، مرتكب نشوم. و مرا به مرگ آنان كه پرتو نورشان پيشاپيش آنها و از سوى راستشان شتابان مى‌رود، بميران.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.