و اوائل نعمتهايت را دربارهى من به اواخر آن، و فوائد ديرينهى خود را با تازههاى آن توام ساز. و چندان مهلتم مده كه در اثر آن قسوت قلب پيدا كنم. و مصيبتى بر من مفرست كه در اثر آن (رونق) و بهجتم برود، و پستىاى بر من وارد مساز كه قدر و منزلتم بر اثر آن كوچك شود. و مرا گرفتار عيبى مكن كه به علت آن مقامم مجهول ماند.