فارسی
فراز 124 از دعای 47 ( پناه بردن به خدا از سرکشی و کیفر )
وَ لَا تَذَرْنِي فِي طُغْيَانِي عَامِهاً ، وَ لَا فِي غَمْرَتِي سَاهِياً حَتَّى حِينٍ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي عِظَةً لِمَنِ اتَّعَظَ ، وَ لَا نَكَالًا لِمَنِ اعْتَبَرَ ، وَ لَا فِتْنَةً لِمَنْ نَظَرَ ، وَ لَا تَمْكُرْ بِي فِيمَنْ تَمْكُرُ بِهِ ، وَ لَا تَسْتَبْدِلْ بِي غَيْرِي ، وَ لَا تُغَيِّرْ لِي اسْماً ، وَ لَا تُبَدِّلْ لِي جِسْماً ، وَ لَا تَتَّخِذْنِي هُزُواً لِخَلْقِكَ ، وَ لَا سُخْرِيّاً لَكَ ، وَ لَا تَبَعاً إِلَّا لِمَرْضَاتِكَ ، وَ لَا مُمْتَهَناً إِلَّا بِالِانْتِقَامِ لَكَ .
و مرا تا لحظه‌ى معين (مرگ يا قيامت. مترجم)، در طغيانم سرگردان، و در گرداب نادانى‌ام بى‌خبر مگذار، و چنانم مدار كه (بر اثر بديهايم) مايه‌ى پند باشم براى كسى كه پند پذيرد، و نه عاقبت زشت و عبرت براى كسى كه عبرت گيرد، و نه فتنه (و مايه‌ى امتحان) براى آن كس كه به من بنگرد. و با من در زمره‌ى آنان كه گرفتار مكرت شده‌اند مكر مكن، و ديگرى را به جاى من انتخاب مفرما، و نامم را (از دفتر نيكبختان)، تغيير مده، (كه بهشتى، دوزخى گردد)، و جسمم را دستخوش تغير منما (كه به بيمارى و بلا، در دنيا، و به عذاب در آخرت، دگرگون شود). و مرا مستحق تمسخر خلق، و مورد استهزاء ذات مقدست مگردان و جز پيرو خوشنودى‌ات مساز، و جز براى انتقام گرفتن از دشمنانت به زحمتم مينداز.
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
