فارسی
فراز 124 از دعای 47 ( پناه بردن به خدا از سرکشی و کیفر )
وَ لَا تَذَرْنِي فِي طُغْيَانِي عَامِهاً ، وَ لَا فِي غَمْرَتِي سَاهِياً حَتَّى حِينٍ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي عِظَةً لِمَنِ اتَّعَظَ ، وَ لَا نَكَالًا لِمَنِ اعْتَبَرَ ، وَ لَا فِتْنَةً لِمَنْ نَظَرَ ، وَ لَا تَمْكُرْ بِي فِيمَنْ تَمْكُرُ بِهِ ، وَ لَا تَسْتَبْدِلْ بِي غَيْرِي ، وَ لَا تُغَيِّرْ لِي اسْماً ، وَ لَا تُبَدِّلْ لِي جِسْماً ، وَ لَا تَتَّخِذْنِي هُزُواً لِخَلْقِكَ ، وَ لَا سُخْرِيّاً لَكَ ، وَ لَا تَبَعاً إِلَّا لِمَرْضَاتِكَ ، وَ لَا مُمْتَهَناً إِلَّا بِالِانْتِقَامِ لَكَ .
بار خدايا، مرا سرگردان در سركشيم فرو مگذار، و تا زنده‌ام در گرداب بى خبرى غرقه‌ام مدار، هرگز مباد كه پند آموزان از زندگى‌ام پند آموزند، و عبرت گيران از سرنوشتم عبرت گيرند نگرندگان با الگو قرار دادنم به گمراهى روند.
بار خدايا، در زمره‌ى كسانى كه نيرنگشان مى‌زنى نيرنگم مزن، ديگرى را به جايم مگزين، نامم را ناخوشايند مساز، تنم را به باژگويى مينداز، مضحكه‌ى آفريدگانت مگردانم، و به سخرگيم از درگاهت مرانم، چنان كن كه همواره در جستجوى خشنوديت باشم، و تنها به كيفر رساندن دشمنانت را پى گيرم.
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
