عطا كن مرا خوابگاهى چنان
كه در قرب رحمت بود جاودان
شود ديدهام روشن از آن مقام
به آرامش آنجا شوم مستدام
مسنجم، تو با آن گناه كلان
كه ناچار باشد هلاكم در آن
دلم را بپرداز از شبهها
سوى رحمت خويش راهم گشا
تو سرشار كن بهرهام از عطا
نصيبم ز احسان فراوان نما