مرا ساز از رحمتت بهرهمند
عذابم اگر در گشايد ببند
دلم را خدايا ز خود كام ده
به آنها كه با تست آرام ده
به آهنگ من ده به سويت شتاب
ز هر ره كه جز تست رويم بتاب
خدايا مرا خود به كارى بدار
كه آيد ز دستان هر دوستار
در آن دم كه هر عقل افتد به خواب
بنوشان دلم را ز نعم الشراب
بده بىنيازى و آسايشم
به پاكى بيفزاى آرايشم
فراخى، سلامت، كه تا بىگزند
سپارم رهى را كه باشد پسند