فراز 131 از دعای 47 ( دست گدایی و نیاز نزد کسی دراز کردن )

ميالاى نيكى به بدكاريم سزد گر به اين رنج نگذاريم مبادا كه اين لحظه پر اميد برآشوبد از نقطه‌هاى پليد بدين آزمونم تباهى مخواه تو اى آفريننده‌ى مهر و ماه مبادا مرا دست گردد دراز رود آبرو بهر عرض نياز به آنان كه در خط باطل روند و ليكن به ظاهر به دين بگروند مبادا كه افتد سر و كار من فرستند چيزى به بازار من

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.