فراز 53 از دعای 47 ( صلواتی جاودانه و همیشگی )

اى پروردگار بر محمد و آل او درود فرست درودى كه از خشنودى تو (از رحمت و احسانى كه از جانب تو سزاوار آنست) تجاوز كرده درگذرد، و پيوستگى آن به بقاء و هستى تو پيوسته شود (درود هميشگى كه پايانى براى آن نباشد) و فانى و نيست نگردد همچنانكه كلمات (علم و حكمت) تو فانى نمى‌شود

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.