درود تو بر احمد و خاندان
كه هستى شرف يافت از نامشان
درودى كه بوده، از اين پيشتر
در آينده و روزگار دگر
همه جمع باشند در اين درود
كه آن، در خور احمد و آل بود
درودى پسنديده نزديك تو
به نزديك هر بندهى نيك تو
درودى كه آنگه كه آورد سر
فزايد، بزايد درود دگر
فزايد بر آن گردش روزگار
نيايد ز كس جز تو كردن شمار