فارسی
فراز 60 از دعای 47 ( معرفی مقام اهل‌بیت )
اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَيَّدْتَ دِينَكَ فِي كُلِّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ أَقَمْتَهُ عَلَماً لِعِبَادِكَ ، وَ مَنَاراً فِي بِلَادِكَ بَعْدَ أَنْ وَصَلْتَ حَبْلَهُ بِحَبْلِكَ ، وَ جَعَلْتَهُ الذَّرِيعَةَ إِلَى رِضْوَانِكَ ، وَ افْتَرَضْتَ طَاعَتَهُ ، وَ حَذَّرْتَ مَعْصِيَتَهُ ، وَ أَمَرْتَ بِامْتِثَالِ أَوَامِرِهِ ، وَ الِانْتِهَاءِ عِنْدَ نَهْيِهِ ، وَ أَلَّا يَتَقَدَّمَهُ مُتَقَدِّمٌ ، وَ لَا يَتَأَخَّرَ عَنْهُ مُتَأَخِّرٌ فَهُوَ عِصْمَةُ اللَّائِذِينَ ، وَ كَهْفُ الْمُؤْمِنِينَ وَ عُرْوَةُ الْمُتَمَسِّكِينَ ، وَ بَهَاءُ الْعَالَمِينَ .
بارالها! تو دين خود را در هر زمانى به (وجود) امامى تأييد كردى و او را همانند پرچم (فراراه) بندگان خويش بر افراشتى (تا گمراه نگردند) و چون مناره‌اى (نورافكن) در شهرهاى خود به پا داشتى (البته) پس از آن كه رشته‌ى او را به ريسمان خود پيوند دادى، و او را راه (كسب) رضامندى خويش (در ميان امت اسلامى) قرار دادى و طاعتش را (بر مردم) واجب و از نافرمانيش بر حذر ساختى، و به فرمانبرى از اوامر او فرمان دادى، و دورى از نواهى او را گوشزد كردى، تا آن كه مبادا كسى از او پيشى گيرد و يا (از پيروى او) (باز پس افتد، (و نيز) او را پناه پناه آورندگان و سنگر دينداران و دستاويز رهايى طلبان و روشنى بخش جهان قرار دادى.
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
