خدايا! و رحمت و درود فرست بر دوستانشان كه به (رتبهى والا و عظمت) مقام ايشان اعتراف مىورزند، آنان كه تابع راه روشنشان هستند، (و) پيرو آثارشان مىباشند، (و) به وسائل نجاتشان توسل مىجويند، (و) به (دوستى و رهبرى و) ولايتشان تمسك دارند، (و) به امامتشان اقتدا مىنمايند، (و) در برابر امرشان سر تسليم فرود مىآرند، (و) در اطاعتشان مىكوشند، (و) چشم به راه و منتظر حكومتشانند، (و) ديدهى اميد به آنان دوختهاند، (بر اين اولياء و دوستان، رحمت فرست) رحمتهاى بابركت، پاكيزه، فزاينده، كه بامدادان و شامگاهان برسد.