خدايا! و من همان بندهى توام كه پيش از آفريدن او و پس از آن، او را نعمت دادى و نواختى. آن گاه، در گروه هدايت يافتگان به دينت قرار دادى، و به اداى حقوقت توفيق دادى، و به رشتهى عصمت خويش پيوستى، و در حزب و گروه خود درآوردى، و به دوستدارى دوستانت و دشمنى با دشمنانت راه نمودى.