اكنون من در حضور توام خوار و زار، سرافكنده، دل افكار، ترسان و به گناه بزرگ خود اقرار دارم كه بار آن را بر دوش گرفتهام و به نافرمانى سترگى دست آلودهام، به عفو تو پناه آورده و از بخشايش تو زنهار خواهم و مىدانم كه ديگرى مرا از تو پناه نمىدهد و از عذاب تو مانع نمىشود.