فارسی
فراز 69 از دعای 47 ( پناهندگی به رحمت خدا )
وَ هَا أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ صَاغِراً ذَلِيلًا خَاضِعاً خَاشِعاً خَائِفاً ، مُعْتَرِفاً بِعَظِيمٍ مِنَ الذُّنُوبِ تَحَمَّلْتُهُ ، وَ جَلِيلٍ مِنَ الْخَطَايَا اجْتَرَمْتُهُ ، مُسْتَجِيراً بِصَفْحِكَ ، لَائِذاً بِرَحْمَتِكَ ، مُوقِناً أَنَّهُ لَا يُجِيرُنِي مِنْكَ مُجِيرٌ ، وَ لَا يَمْنَعُنِي مِنْكَ مَانِعٌ .
(بارالها!) اينك اين منم كه در محضر تو ايستاده‌ام در حالى كه (به خاطر گذشته‌ى خويش) سرافكنده، زار و خوار و بيمناكم و به گناه بزرگى كه بر دوش كشيده‌ام و خطاى عظيمى كه مرتكب شده‌ام اعتراف دارم، و (اينك در نهايت روسياهى و نااميدى) به پيشگاه عفو تو پناه آورده‌ام و از (درگاه) رحمت تو امان مى‌طلبم و اين در حالى است كه يقين دارم هيچ كسى نمى‌تواند قهر تو را از من باز دارد و مانع عذاب تو گردد.
استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - سيد احمد سجادی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
