فراز 74 از دعای 47 ( درخواست از روی بیم و زاری )

بار خدايا، از تو درخواست مى‌كنم، همانند موجودى حقير، ذليل، نيازمند، بى‌نوا، ترسان، زنهار خواه، همراه با ترس و تضرع و پناه جويى و پناه خواهى به درگاهت، نه از روى گردنكشى چون متبكران كه تكبر ورزند، و نه از روى خود بزرگ بينى آنگونه كه اطاعت كنندگان را دلير مى‌سازد، و نه از روى غرور كه دلخوش به شفاعت شفاعت كنندگان باشم.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.