و همچون بندهى حقير خوار بينواى فقير ترسانى كه به تو پناه آورده است، نياز خود را از تو خواستهام؛ با ترس و تضرع و پناهجويى و امانطلبى، نه از سر گردنفرازى متكبران به تكبر، و نه از روى بلندپروازى طاعتپيشگان به گستاخى، و نه از روى دلخوشى به شفاعت شفيعان.