فراز 85 از دعای 47 ( طولانی بودن رنج و گرفتاری )

و رنج و المم زياد و طولانيست (اين سخنان گر چه دعا و راز و نياز امام سجاد با خداى خويش است اما در حقيقت تعليم به امت و احوال خلق است نه حالات شخص آن بزرگوار زيرا مقام او مقام عصمت و طهارت از گناه كبيره و صغيره و بلكه از ترك اولى هم مقام ختمى مرتبت و اوصياء او منزه است و ممكن است به طور كلى گناهانى كه در دعاهاى رسول اكرم و اوصياء او وارد است يا مراد گناه امت باشد يا حسنات الابرار سيئات المقربين يا كه اوقات توجهشان به امور ضرورى جسمانى يا توجهشان به نظم امور خلقى را نسبت به استغراق در توجه به خدا و طاعت و عبادت اين امور را بر خود عصيان و گناه مى‌گرفتند و به درگاه خدا از آن امور عذرخواهى و توبه و انابه و تضرع مى‌نمودند و الا چنانكه ذكر شد مقام چهارده نفس مقدس معصوم از گناه پاك و منزه و از ترك اولى نيز مبراست)

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.