فراز 90 از دعای 47 ( استدراج )

چنان مكن كه مرا مهلت دهى تا به تدريج گرفتار عذاب تو گردم چونان كسى كه خيرش از من دريغ داشت و چنان پنداشت كه ولى نعمت من است و نه حتى تو را شريك خود انگاشت.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.