بارالها! آتش خشم تو را جز (باران) حلمت فرود ننشاند، و قهر تو را جز گذشت تو از ميان برندارد، و از عذاب تو جز درگاه و رحمت و لطفت پناهگاهى نيست، و جز زارى و بينوايى از كيفرت بازم نمىدارد، پس بر محمد و آل او درود فرست و به آن قدرتى كه مردگان را زنده مىكنى و زمينهاى مرده و بىآب و علف بر جان (دوباره) مىبخشى، در كار من گشايش به وجود آور.