خدايا، غضب تو را جز بردباريت دور نمىسازد، و خشم تو را جز گذشتت فرونمىنشاند، و جز رحمت تو از كيفرت پناه نمىدهد، و جز ناله و زارى به درگاهت و پيش رويت مرا از (عذاب) تو نمىرهاند، پس بر محمد و آل محمد درود فرست، و ما را- اى خداى من- از نزد خود گشايشى ببخش، به آن قدرتى كه بندگان مرده را زنده مىكنى، و سرزمينهاى مرده را حيات دوباره مىبخشى.