خدايا! اگر تو، به من، مرتبهى بلند دهى پس كيست كه پستم كند؟ و اگر پستم گردانى، كيست كه رفعتم بخشد؟ و اگر گرامىام دارى، پس كيست كه خوارم كند؟ و اگر خوارم نمايى، كيست كه گرامىام دارد؟ و اگر عذابم كنى، كيست كه بر من رحم آرد؟ و اگر هلاكم سازى، كيست كه در مورد بندهات به تو اعتراض كند؟ يا از تو دربارهى وى بازخواست نمايد؟ و من دانستهام كه در حكم تو ستمى، و در انتقام و عقوبتت شتابى نيست، زيرا كسى شتاب مىكند كه بترسد كه فرصت از دست برود، و كسى نياز به ستم دارد كه ناتوان باشد، و تو- اى معبود من!- از اين نسبت ناروا بسيار برترى.