خداى من! اگر بلندم نمايى پس كيست كه پستم نمايد؟ و اگر پستم نمايى پس كيست كه بلندم گرداند؟ و اگر مرا گرامى دارى پس كيست كه خوارم كند؟ و اگر خوارم كنى پس كيست كه گراميم دارد؟ و اگر عذابم كنى پس كيست كه بر من رحمت آورد؟ و اگر هلاكم سازى پس كيست كه دربارهى بندهات مانع تو شود؟ يا از تو دربارهى كار او پرسش نمايد؟ و البته من دانستهام كه در فرمانت ستمى نيست، و نه در انتقامت شتابى، و جز اين نيست كه كسى شتاب مىكند كه از گذشتن كار مىترسد، و شخص ناتوان به ستم نيازمند است، و تو - اى خداى من - از آن برترى برتريى بزرگ.