بلندى مرا گر از آن درگهست
كجا مىتواند كسم كرد پست
وگر پست سازى دگر چاره نيست
كسى كاو برآرد مرا كيست؟ كيست؟
نه خوار تو را ساخت والا كسى
نه والات خوارى ببيند بسى
مرا گر مقدر نمايى عذاب
كهام مهربانى تواند جواب
هلاكت منت گر كه تقدير بود
در استادن ديگرى را چه سود
شناسم نورزى ستم در عقاب
هم اندر عذابت نباشد شتاب
شتاب ار كسى داشت باشد از آن
كه ترسد كه او را نماند زمان
كسى دست يازد به سوى ستم
كه ترسد كه آرد ز يكسوى كم
تو را خود شتاب و ستم كى سزاست
شتاب و ستم از خدايى جداست