فراز 2 از دعای 48 ( درخواست خیری به اندازه همه خیرهایی که به سایر بندگان داده می‌شود )

خدايا!- اى پروردگار ما- (بدين سبب) كه پادشاهى و ستايش، مخصوص تو است، جز تو معبودى نيست، (توئى) بردبار، كريم، مهربان، نعمت‌بخش، صاحب جلال و اكرام، پديدآورنده‌ى آسمانها و زمين، (از تو مى‌خواهم) كه هرگاه ميان بندگان مومنت چيزى از نيكى يا عافيت يا بركت يا هدايت يا توفيق طاعتت، تقسيم مى‌نمايى، يا فايده‌اى به ايشان بخشيده، (كه) به وسيله‌ى آن به سوى ذات مقدست هدايتشان مى‌فرمايى، يا مرتبه‌ى آنان را در پيشگاهت رفيع مى‌سازى، يا به سبب آن، بهره‌اى از خير دنيا و آخرت به آنان لطف مى‌كنى (مى‌خواهم) كه بهره و نصيب مرا از آن، فراوان سازى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.