فراز 4 از دعای 48 ( رحمت پروردگار وسیع تر از گناهان انسان‌ها )

بار خدايا حاجت و خواسته‌ام را به سوى تو قصد نمودم، و درويشى و نيازمندى و بى‌چيزيم را به درگاه تو فرود آوردم، در حاليكه اطمينانم به آمرزش و رحمت و مهربانيت از عمل و كردارم بيشتر است، و همانا آمرزش و رحمتت از گناهانم وسيع‌تر است، پس بر محمد و آل محمد درود فرست، و روا كردن هر حاجت و درخواستى را كه دارم به سبب توانائيت بر آن، و آسان بودنش بر تو، و نيازمندى من به سوى تو، و بى‌نيازى تو از من تو خود متكفل شود و بپذير، زيرا من هرگز جز از جانب تو به خير نرسيده‌ام، و هرگز جز تو بدى را از من برنگردانده است، و براى كار آخرت و دنيايم جز تو را اميدوار نيستم،

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.