فراز 4 از دعای 48 ( رحمت پروردگار وسیع تر از گناهان انسان‌ها )

خدايا! با حاجت و نيازم، آهنگ كوى تو كردم، و بار درويشى و نيازمندى و بينوايى خود را بر در خانه‌ى تو فرود آوردم، و به راستى كه من به آمرزش و رحمت تو بيش از عمل خويش تكيه دارم؛ چرا كه دامنه‌ى آمرزش و رحمت تو گسترده‌تر از گناهان من است. پس بر محمد و دودمانش درود فرست، و برآوردن همه‌ى حاجت‌هايم را به عهده گير؛ چرا كه توانايى و روا كردن آنها بر تو آسان است، و من نيازمند توام و تو بى‌نياز از من؛ چرا كه هرگز جز از سوى تو به خير و نيكى دست نيافته‌ام، و هرگز جز تو كسى بلاها و بدى‌ها را از من دور نداشته است، و در سامان دادن كارهاى دنيا و آخرتم به كسى جز تو اميد ندارم.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.