بار خدايا اين مقام و جايگاه (نماز عيد و جمعه) براى جانشينان و برگزيدگان تو است، و (خلفاء جور) جاهاى امناء و درستكاران تو را در درجه و پايهى بلندى كه ايشان را به آن اختصاص و برترى دادهاى ربودند و (براى آزمايش بندگانت) توئى تقديركننده براى آن (غضب خلافت) در حاليكه فرمان تو مغلوب نمىشود و از تدبير (قضا و قدر) قطعى تو هرگونه خواسته باشى و هر زمان و روزگار كه بخواهى درنمىگذرد، و توئى تقديركننده براى آنچه (حكمت اقتضا مىكند و) تو به آن (از ديگران) داناترى در آفرينش و ارادهات متهم نيستى، تا اينكه (بر اثر غصب خلافت) برگزيدگان و جانشينان تو شكست خوردند و حقشان از دست رفت، حكم تو را تبديل گشته، و كتاب تو (قرآن) را دور انداخته، و واجبات را از مقاصد و راههاى روشن تو تغيير يافته، و روشهاى پيغمبرت (مستحبات) را ترك شده مىبينند،