فراز 1 از دعای 49 ( توفیق الهی در شناخت و پرهیز از گناهان )

اى خداى من! تو مرا هدايت و راهنمايى كردى اما من غافل و بى‌خبر مانده و به بيهودگى روزگار گذراندم. و پند و اندرز دادى اما من سنگدل شدم. و به زيبايى و نعمت آزمايش كردى پس من نافرمانى كردم. سپس شناختم آنچه را كه تو آشكار كرده و آن را براى من شناساندى. آنگاه طلب آمرزش كردم، پس تو گناهانم را ناديده گرفتى و بخشيدى. دوباره گناه كردنم، اما تو پرده كشيده و پوشاندى. پس اى خداى من! سپاس مخصوص تو است.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.