چه بسيار ابر ظلمتانگيز و نكبت بار را از افق زندگى من بر كنار ساختى و چه بسيار كه ابرهاى رحمت تو بر سر ما باران بركت فرو باريدند. نهرهاى زلال به كشتزارهاى ما دوانيدى و سبزههاى شاداب در اراضى ما رويانيدى. نعمت عافيت به ما ارزانى داشتى و حملهى حادثات و بلايا را از جان ما برگردانيدى. انبوه اندوه را در قلب ما بشكافتى و نور شادمانى و سرور به جاى آن بتافتى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.