فارسی
جمعه 02 آذر 1403 - الجمعة 19 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه



فراز 8 از دعای 49 ( گرفتار شدن دشمنان در دام هایی که برای مومنین پهن می‌کنند )

فَلَمَّا رَأَيْتَ يَا إِلَهِي تَبَاركْتَ وَ تَعَالَيْتَ دَغَلَ سَرِيرَتِهِ ، وَ قُبْحَ مَا انْطَوَى عَلَيْهِ ، أَرْكَسْتَهُ لِأُمِّ رَأْسِهِ فِي زُبْيَتِهِ ، وَ رَدَدْتَهُ فِي مَهْوَى حُفْرَتِهِ ، فَانْقَمَعَ بَعْدَ اسْتِطَالَتِهِ ذَلِيلًا فِي رِبَقِ حِبَالَتِهِ الَّتِي كَانَ يُقَدِّرُ أَنْ يَرَانِي فِيهَا ، وَ قَدْ كَادَ أَنْ يَحُلَّ بِي لَوْ لَا رَحْمَتُكَ مَا حَلَّ بِسَاحَتِهِ .
نوبتى مى‌جست تا به آرزوى خويش برسد و تو اى پروردگار من از پيدا و پنهانش آگاه بودى و سيرت وحشت‌انگيزش در وراى آن صورت دلربا و دلپسند مى‌شناختى، و به جرم اين دوروئى و دوگوئى دست انتقام به جانش انداختى و وى را با سر در همان چاه كه خود كنده بود فرو افكندى. تيره‌بخت با همه‌ى غرورى كه در خود مى‌ديد و با همه اعتبار و اعتمادى كه بر تزويرها و حيله‌هاى خويش داشت ناگهان خويشتن را ذليل و خوار يافت، خويشتن را به ريسمانى آويزان ديد كه آرزومند بود آن ريسمان به گردن من اندازد و گلوى من بفشارد. چندان دور نبود كه دشمن دوست نماى من به آرزوى خويش برسد ولى رحمت تو پيش از زحمت او به فريادم رسيد و مرا خشنود و او را خشمناك ساخت.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.

انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^