فراز 4 از دعای 50 ( عذاب پروردگار عین عدالت است )

خدايا تو مرا مى‌طلبى و احضار مى‌كنى اگر فرار كنم، تو مرا مى‌يابى، اگر از چنگ تو بگريزم پس من در پيشگاه تو به حال خضوع و تذلل بينى‌ام روى به خاك نهاده شده اگر عذاب كنى من اهل آنم، و اين عذاب از روى عدل است نه ظلم و اگر عفو كنى شان كبريائى تو بخشش و گذشت است، زيرا با همين عواطف ربوبى مرا نشو و نما دادى و لباس عافيت پوشانيدى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.