از سستى خود، كه نمىتوانم سوى آنچه دوستانت را نويد دادهاى پيشى جويم و از آنچه دشمنان خود را ترسانيدهاى بپرهيزم، به تو شكايت مىكنم و از بسيارى اندوه و وسوسهى دل از تو چاره مىجويم اى خداى من.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.