به تو شكايت مىكنم- اى معبود من!- از ناتوانىام كه قادر نيستم به سوى آنچه دوستانت را وعده فرمودهاى شتاب كنم، و از آنچه دشمنانت را تحذير نمودهاى بپرهيزم، (و شكوه مىكنم) از بسيارى اندوهم، و وسوسهى نفسم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.