«آرى»، «آرى» تويى كه شكوه آن كس را كه پيش تو مىآورد مىشنوى و هر آن كس كه بر تو توكل مىكند بدو روى مىآورى و هر كس را كه در پناه لطفت درآويزد مىرهانى و هر آن كس را كه در جوارت خزد گشايش مىبخشى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.