و اگر احسان تو نسبت به من و سرشارى نعمتهايت بر من نمىبود، به احراز بهرهى خود و به اصلاح نفس خود نمىرسيدم. ولى تو دربارهام احسان آغاز كردى، و از رنج كوشش در كفايت امورم بىنياز ساختى، و مشقت بلا را از من برگرداندى، و قضاى خوفناك را از من بازداشتى-
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.