و اگر نبود احسان تو به من و فراوانى نعمتهايت بر من، به فراهم آوردن بهرهام نمى رسيدم، و نه به اصلاح خويش، ولى تو دربارهى من به احسان آغاز كردى، و بىنيازى در تمام كارهايم را روزى من نمودى، و سختى بلا را از من گرداندى، و حكم دهشت را از من باز داشتى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.