ز تو خواستم چون نبودى بخيل
ببخشيديم اى تو رب جليل
چو افتاد با لطف تو كار من
نشد ترش رويت ز ديدار من
شنيدى ز من چون كه كردم دعا
بدادى چو ديدى نياز مرا
همانا به هر حال و هر روزگار
ببخشيديدم نعمت بىشمار
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.