فراز 6 از دعای 51 ( ستایش خدواند با جان و زبان و عقل )

نفس من ستايش تو مى‌كند و زبان من سپاس تو مى‌گذارد و عقل من سپاس و ستايش تو به جاى آورد. سپاس و ستايشى كه حق وفا را تكميل كند و حقيقت بندگى را ادا نمايد. حمدى كه رضاى تو را دريابد و به خشنودى تو خشنودم سازد. اى پناه من! از خشم خود پناهم ده.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.