اى (درگاهت) در (پيمودن) راهها و ناتوانىهاى ناشى از(طى) مراحل (زندگى) پناهگاه من! و اى در گذرنده از اشتباهات من! اگر عيبهاى فاش مرا نمىپوشاندى از رسوايان بودم، و اى (خداى مهربانى) كه با نصرت خود به يارى من برخاستى! اگر يارى تو نبود (در مصاف زندگى) از شكستخوردگان بودم، و اى (خداوند توانايى) كه در پيشگاه تو يوغ اسارت بر گردن پاشاهان است! و از هيبت و سطوت تو هراسناكند! و اى (خداوند قهارى) كه بايد از (كيفر و قهر) تو پروا كنند و اى آن كه نامهاى نيكو از آن توست! از تو (عاجزانه) مىخواهم كه از من درگذرى و مرا بيامرزى، چرا كه (آن قدر از آلايش به گناهان) پاك و مبرا نيستم كه (در پيشگاه تو) عذرم پذيرفته باشد (و مرا از عذاب معاف دارى) و (آن قدر) نيرومند نيستم (تا بر قهر تو) پيروز گردم، و (جز درگاه رحمت تو) گريزگاهى ندارم تا به جانب آن بگريزم؛
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.